Zwichnięcie stawu barkowego bardzo często pojawia się u sportowców, gdzie podczas ich upadku, ręka wykręca się w przeciwną stronę. Najczęstszymi objawami są bardzo silny ból, zmiana budowy stawu, obrzęk i krwiak.
Czym jest zwichnięcie stawu ramiennego?
Zwichnięciem nazywamy utratę kontaktu powierzchni stawowych ze sobą. Przyczyną zwichnięcia jest budowa tego stawu, która obejmuje płaską panewkę łopatki i dużą głowę kości ramiennej, które są przyczyną docierania największego ruchu do wszystkich stawów naszego ciała. Do urazu stawu barkowego dochodzi najczęściej podczas uprawiania sportów lub w przypadku wypadków. Najczęściej narażeni są siatkarze, hokeiści, szczypiorniści oraz osoby uprawiające sporty zimowe np. narciarstwo. Takie sporty grożą częstymi upadkami, podczas których może dojść do zwichnięcia. Jest to bardzo poważny uraz, więc konieczne jest prawidłowe leczenie go w celu uniknięcia groźnych powikłań.
Przyczyny zwichnięcia stawu barkowego
Najczęstszą przyczyną jest uraz występujący podczas aktywności fizycznej wywołany mechanizmem pośrednim np. upadek na wyprostowane ramię, upadek na boczną część ramienia. Przyczyny bezpośrednie to wykręcenie ramienia lub silne uderzenie. Wystąpienie urazu skutkuje przemieszczeniem się głowy kości ramiennej, jeśli przemieszcza się ona do przodu i w dół- mamy do czynienia z przednim zwichnięciem stawu ramiennego, jeśli kieruje się w tył w stosunku do łopatki- powstaje tylnie zwichnięcie stawu.
Objawy zwichnięcia stawu ramiennego to zazwyczaj: nagły, ostry ból promieniujący w okolicy stawu barkowego, występowanie dużego obrzęku lub krwiaka, uczucie „przeskoczenia” stawu, ograniczone ruchy, zmiana budowy stawu, przesunięcie się głowy kości ramiennej, ból nasilający się przy próbie ruchu stawu. Rzadziej występującymi objawami są wymioty, nudności, omdlenie i gorączka.
Leczenie zwichniętego stawu barkowego
Lekarz dokonuje rozpoznania zwichnięcia stawu na podstawie badania RTG, badania manualnego oraz występujących objawów. W pierwszej kolejności lekarz nastawia bark, w celu wyeliminowania powikłań oraz zwiększenia szybszego powrotu do pełnej sprawności. Następnie wykonuje się unieruchomienie barku za pomocą bandaży lub gipsu, które należy stosować przez około 4 tygodnie. Po zdjęciu usztywniającego opatrunku niezbędna jest rehabilitacja stawu.
Rehabilitacja po leczeniu stawu ramiennego
Rehabilitacja obejmuje kurację farmakologiczną, która polega na podawaniu pacjentowi leków przeciwzapalnych i leków rozluźniających tkanki mięśniowe. W przypadku występowania bólu lekarz przepisuje mocne środki przeciwbólowe.
Nieodzowną kwestią w rehabilitacji są zabiegi fizykoterapeutyczne o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Zabiegi takie jak pole magnetyczne, laseroterapia i zabiegi z wykorzystaniem ultradźwięków mają na celu regenerację uszkodzonych tkanek. Elektrostymulacja zajmuje się zwiększeniem masy i siły mięśniowej, a zabiegi z zastosowaniem kąpieli wirowej kończyny górnej poprawiają ukrwienie i odżywianie tkanek.
Kinezyterapia polega na wykonywaniu ćwiczeń, w pierwszej fazie są to ćwiczenia delikatne, które nie obciążą chorego stawu np. ćwiczenia izometryczne, rozciągające oraz pobudzające stymulację nerwowo-mięśniową. Po jakimś czasie terapeuta wprowadza ćwiczenia oporowe, które wzmacniają siłę mięśni, poprawiają elastyczność tkanek miękkich oraz polepszą prawidłowe czucie stawu. Ostatnim etapem jest stosowanie treningu całego górnego stawu, który ma na celu zwiększenie jego siły i poprawę dynamiki ruchu.
Podczas rehabilitacji często stosuje się również kinesiotaping, który polega na obklejeniu stawu specjalnymi, elastycznymi plastrami. Usprawniają one procesy gojenia, poprawiają stabilizację stawu oraz zmniejszają występujące bóle. Kinesiotaping stosowany jest często u sportowców.
Polecamy także: Organic Series oraz BeautySpaExpert.